'It is an adventure !!', de zin die ik de afgelopen twee maanden het meest heb uitgesproken. Bijvoorbeeld tijdens de Thakek-loop als we weer eens van het gebaande pad raakten en we een stoffig bergweggetje opreden. Of tijdens de ontdekkingstocht door Chinatown in Bangkok, de hele dag de kleinste steegjes opzoeken en maar kijken waar we uit zouden komen. En ja ook op Ko Phangan op onze search naar alle stranden van het eiland. Op zoek naar het avontuur. Nu eens niet altijd de veilige kant opzoeken (ben ik heel goed in) maar ook uit mijn comfort-zone gaan en van het gebaande pad afgaan, zowel fysiek als mentaal. Mijn medereizigers zullen deze zin dus ook altijd aan mij linken.

54 dagen geleden begon mijn avontuur door Azië. Het was eenvrijdagmiddagin februari dat ik door Floris op Schiphol werd afgezet. Vooraf vond ik het nog wel wat spannend maar vanaf het moment dat ik de vertrekhal betrad, was dit over. Met een open blik naar de wereld, naar mijn mede-reizigers en vertrouwend op mijn intuititie, bewandelde ik een route die mij langs 3 landen, 14 steden, 3 eilanden, vele rivieren, bergen, meren en watervallen en uiteindelijk 19 verschillende hostels/hotels/resorts heeft gevoerd. Ik ontmoette mensen uit vele landen en reisde, minstens voor een dag, met mensen uit Nieuw-Zeeland, Canada, Duitsland, Finland, Zweden, Italie, Frankrijk, Guatamala, USA, UK, Estland, Rusland, Belgie en natuurlijk Nederland. Ik heb in of op 5 vliegtuigen, 1 slowboat, 1 nachttrein, (voor mijn gevoel) 1000 bussen en busjes, scooters, longtail boten, tuk-tuk's, motoren, taxi's, de metro, een tube (op het water), veerboten, Song Praews en 6 verschillende fietsen gereisd.

Ik heb getracht contact te maken met de lokale bevolking, erg makkelijk als je een paar woordjes uit de lokale taal leert. Hier kwamen vaak de leukste ontmoetingen en gesprekken uit voort. Tip voor iedereen: Sta hier voor open, lach en maak contact, zoek het op. Als je hier oprecht in bent, is elke andere persoon bereid je mee te nemen in zijn/haar cultuur en leven. En je houdt er uiteindelijk de mooiste verhalen aan over. Ik kan er nog wel eentje vertellen van mijn laatste avond in Bangkok. We zaten in een tuk-tuk op weg naar een nachtclub om deze laatste avond op een leuke manier af te sluiten. De tuk-tuk bestuurder was niet op zijn mondje gevallen en praatte honderduit over de stad Bangkok. Het was niet druk op de weg (want al midden in de nacht) dus de vaart zat er lekker in. Ik hing daarom heerlijk onderuit en genoot van 1 van mijn laatste ritjes door Bangkok. Plotseling stopt de bestuurder langs de kant van de weg en hij begint naar mijn voeten te wijzen. Ik snapte niet helemaal wat hij bedoelde maar ik vermoedde dat hij bedoelde dat ik mijn voeten binnenboord moest houden anders zou het nog gevaarlijk kunnen worden. Wij weer verder maar naar een paar minuten stopt hij weer en begint zijn schoenen uit te trekken en deze bij mij aan te doen. Wat bleek nu, de club waar we naartoe gingen, had als beleid dat je als man niet op slippers binnen mag. Hij gunde ons ons laatste avondje en daarom gaf hij mij zijn schoenen en ging hij zelf op blote voeten verder. Helaas voor mij was het maat 41 (ik heb maat 45), maar ik liet me niet kennen en heb tot sluitingstijd vroeg in de ochtend op de schoenen staan dansen. Het was fantastisch dat hij dit zomaar deed, zelfs zonder dat hij er geld voor wilde hebben.

Ik heb het in de verhalen tijdens mijn Malawi-reis ook al een aantal keer terug laten komen, maar ik had nooit gedacht dat ik zoveel lol zou hebben in het reizen, het ontmoeten van andere mensen en het jezelf onderdompelen in een andere cultuur. Ik weet zeker dat het mij als persoon heeft verrijkt. En wat misschien nog wel veel fijner is, is dat de lichamelijke problemen waar ik al een aantal jaren last van had, veel minder (en op vele momenten niet aanwezig) waren tijdens mijn reis. Wat is het een lekker gevoel als je weer volledig op je lichaam kunt vertrouwen en bijvoorbeeld sportief op de fiets die 52 kilometer route heuvelop en -af gewoon kunt nemen. Of na de 13 uur slaap in 4 dagen in Siem Reap (ja ik wilde alles zien, zowel overdag als 's nachts) ik niet een week lang nodig had om weer bij te komen. Het was een heerlijk gevoel !!

At this moment I am already on the plane and we just crossed the border between Iran and Turkey. We are approaching Europe and in my mind I can almost see my hometown TIlburg again. For me a final moment on my trip to look back and memorize all the beautiful places, happenings and people I met during my trip. In my last blog I already mentioned a few of the guys I travelled with, but also today I want to mention a few of them. And the rest of you guys, please forgive me not mentioning you in person. It's not personal :), you were great !!

At first Robert. My travel mate in the last 2,5 week of my trip and good friend from Holland. You know you are a little bit crazy and sometimes you do some pretty stupid things. How many times do I have to tell you that the road from the bar to our bungalow on Koh Rong Samloem is difficult and drinking too many shipwreck's doesn't help getting home in 1 piece. Hey, but on the other hand, we had lots of fun and I know for sure that we have written several new stories in the book of our friendship. I hope that I made you a little bit enthousiastic for travelling by yourself and that one day you will do it too.

Then Naomi, my German travel partner from Bangkok to Chiang Mai. My plan was to go to Thailand, Cambodia and Malaysia. One night in Chiang Mai you told me about the slow boat in Laos and what it is like. I really liked your story and I changed my plans. I skipped Malaysia and introduced Laos to my plan. It was the best decision I made on my trip. I met so many nice people on this slowboat (and it was really slow-slow). So Naomi, thanx for the great tip you gave to me !

Lena. What can I say. Sorry for all of the times that I tried to scare you. I didn't mean it like that but it was just great fun trying. Especially the one on the temples of Angkor Wat :). And sorry that I forgot to mention you in my last post on Facebook. I know it is too late by now, but I hope you can forgive me a little. Thank u for listening to me when it was necessary, you were a great help !! Save travels in the next few weeks and we will meet up again shortly after you return home.

Finally Jasmine, but probably I can say Jasu. On my last night in Bangkok you gave me the best compliment I got on this trip. Maybe you don't remember it but it had something to do with eyes and souls. Thanx for that! Besides that we spent a really nice day at Angkor Wat together, you remember the tour with the one temple you didn't see on the first day :). I had so much fun over there. That really was an adventure and maybe the best day of my trip. I hope you have fun on the rest of your journey and like you said yesterday, maybe we meet again, somewhere on the globe. BTW: You should listen to a song from the band Semisonic one time. Name of the song is Secret smile and it remembers me of the nice time we had in Siem Reap.

Vandaag eindigt deze reis. Toch ben ik er inmiddels van overtuigd dat er nog veel meer gaan volgen. Te beginnen met mijn reis naar Oeganda die start in juli. Nu eerst nog een paar maandjes in Nederland. Een paar maanden met daarin o.a. de bruiloft van mijn lievelingsbroertje, een weekend weg met het voetbalteam en nog veel meer leuke zaken. De afgelopen twee maanden sprak ik vaak in de tegenwoordige tijd over mijn avontuur. Nu mag ik dit even in de verleden tijd doen: 'It really was an adventure !'