Zaterdagavond in zomaar een parkje in de Thaise hoofdstad Bangkok. Een grote box op een karretje waar Thaise hits uit schallen, mensen spelen badminton in het gras en verliefde stelletjes zitten gezellig bij elkaar aan de waterkant. Een privé-fotograaf maakt foto's van een meisje, ze poseert in alle mogelijke houdingen. Ik manoeuvreer me in deze vreemde wereld, een wereld die ik gisteren nog niet kende.

Vanmiddag ben ik aangekomen in Bangkok, beginpunt van mijn twee maanden durende avontuur in Zuidoost-Azië. Ik ben er nog nooit geweest, Azië, dus het is ook echt een heel andere wereld. En dan mag ik ook nog eens alleen op avontuur. Ja dat was een vrijwillige keus maar blijft toch wel spannend. Toen ik gisteren alleen over Schiphol dwaalde waren mijn grote praatjes van de afgelopen weken wel even verdwenen. Ik kon het met mijn grote mond natuurlijk niet laten om tegen Jan en alleman te vertellen over mijn aanstaande reis. Vooral met carnaval ben ik me hier helemaal aan te buiten gegaan. Ja en dan alleen op Schiphol ziet de wereld er toch even anders uit. ????

Eenmaal in de lucht was dit snel vergeten. Ik mocht plaatsnemen in het grootste passagiersvliegtuig van de wereld. De Boeing 787-800 Dreamliner, een vliegtuig dat plaatsbiedt aan maximaal 555 reizigers. Ik keek m'n ogen uit. Smaakvol ingericht en met een heuse sterrenhemel aan het plafond voor de nachtelijke uurtjes. Bij aankomst in Dubai moesten we nog een half uurtje cirkelen en daarna was heel mooi te zien hoe een rij vliegtuigen zich een weg baande naar de landingsbaan. Ook Burj Dubai stak prachtig boven de wolken uit dus mijn raamplaats maakte het helemaal af. Ja dan kan ik echt genieten van de kleine dingen.

Om mij heen gebeurt op dit moment trouwens van alles. Klokslag zes uur viel de muziek stil en ging iedereen staan. Een soort van volkslied klonk uit de boxen en iedereen stond in de houding. Ook alle toeristen in dit parkje dus ik ben ook maar snel gaan staan. Ik vermoed dat ze wel in de gaten hadden dat het m'n eerste dag hier is. Zal me morgen niet meer gebeuren. Na dit tafereeltje stroomt het pleintje vol met huisvrouwen die heel fanatiek een instructrice na gaan dansen. Toeristen die langslopen, blijven staan om te kijken dus in no time is het best wel druk. En ik zit eerste rang !!

Van al dat gehups voor mijn neus heb ik honger gekregen. Tijd dus om één van de eetstalletjes op Khao San road op te zoeken. Khao San road, de beruchtste straat van Bangkok waar iedereen probeert je iets aan te smeren. Van sprinkhaan aan een stokje, Thaise massages tot strak zittende maatpakken. Ik stort me erin en doe net of ik er bij het meubilair hoor. Hoop dat het werkt, of zou mijn gespeelde bravoure ook hier aan het licht komen? Ach over een week weet ik niet beter meer en genieten doe ik volop!!

Diew-jer-gan-na-krap

Frank