Hey allemaal. Dat is al weer even geleden. Op 2 december 2015 schreef ik mijn laatste blog, toen nog uit Malawi. Nu zit ik op de bank in Nederland, te wachten tot ik over een uurtje in de auto kan stappen om naar Sölden te rijden voor een weekje wintersport. Wat een overgang was het na die drie maanden in the warm heart of Africa. Als eerste het weer hier in Nederland, en dan was het in december nog niet eens zo koud. Toch heb ik nog steeds momenten dat ik met koude handen en voeten rondloop terwijl de kachel flink staat te branden. Ach, uiteindelijk went alles, maar een beetje klagen zit in het DNA van de Nederlander toch...

Wat vooral wennen was, was het niks doen na drie maanden intensief op een project te hebben geholpen. Drie maanden waarin er altijd mensen om je heen waren in het gezellige Doingoood-huis in Lilongwe. Jazeker, even lekker niksen en uitrusten is prima maar al snel begon het bij me toch alweer te kriebelen. Wat voor avonturen zal ik in 2016 gaan beleven, waar ga ik op af?? Inmiddels ben ik anderhalve maand verder en zijn de plannen en ideeën die ik had een stuk concreter geworden. En ik vermoed dat het wel weer een nieuw avontuur gaat worden, waar ik jullie natuurlijk in mee ga nemen via mijn blog.

Het eerste plan wat in mijn hoofd sprong, was om een reis naar Azië te gaan maken. Ik ben nog nooit in Azië geweest, ja buiten een stukje Azië in Turkije, dus daar valt nog een heleboel te ontdekken. Maar dat betekent ook keuzes maken in waar naartoe en hoe lang. Aangezien ik half april weer terug in Nederland wil zijn, heb ik ongeveer twee maanden de tijd om een gedeelte van dit werelddeel te gaan ontdekken. Het eerste punt waar ik mee te maken kreeg, was de vraag: 'Durf ik wel alleen op reis te gaan?'. Ja het lijkt voor sommigen van jullie wellicht simpel en vanzelfsprekend, maar ik heb toch nog wel even over deze vraag na moeten denken. Heb met vrienden gesproken die al ervaring hadden met het alleen-reizen en heb ook op internet vele verhalen gelezen van mensen die de reis alleen hadden gemaakt. En na het lezen van deze ervaringen was de vraag redelijk snel beantwoord, 'Ja natuurlijk, dat ga ik doen !!'. Zeker erg spannend maar ik weet ook dat het veel mooie ervaringen gaat opleveren. Dan de volgende vraag, waar naartoe? Thailand leek me een mooi startpunt, ook omdat dat het backpackers-walhalla wordt genoemd. Nou er is voldoende informatie te vinden op het wereldwijde web dus ik heb me heerlijk uit kunnen leven. Na Thailand heb ik Cambodja en Maleisië nog aan m'n lijstje toegevoegd. Ik heb ongeveer 8 weken en met alle bezienswaardigheden die ik gevonden heb in deze drie landen hoef ik me niet te vervelen. En ja, ik wil ook niet te gehaast rond gaan reizen maar ook gewoon een paar daagjes lekker ergens op een strand liggen. Je zou het niet denken maar strandhangen is ook 1 van m'n grote talenten :). En zo nu en dan een mooi verhaal schrijven over m'n ervaringen in Azië is voor jullie als mijn lezerspubliek ook gezellig. Vanavond heb ik m'n tickets geboekt dus 19 februari staat het vertrek gepland, I'll keep you posted.

En daarna, ja er staat een mooi weekend met m'n (oude) voetbalteam op de kalender in april en m'n lievelingsbroer gaat eind juni trouwen (inclusief vrijgezellenfeest, hoera !!) dus voldoende fun. Maar er zal ook iets concretere invulling moeten komen voor de tijd erna. En ja, je zult het niet geloven maar ook daar ben ik al mee bezig geweest. En wat nog mooier is, het sluit perfect aan bij m'n tijd in Malawi. Niet lang na mijn terugkomst in Nederland, hoorde ik dat er wellicht een plekje in de Doingoood-familie vrij zou komen en wel als coördinator in Oeganda. Het contact was al snel gelegd en Ineke vroeg me of ik eventueel interesse had in de job. Ja natuurlijk moest ik hier ook weer even over nadenken, want ook dit is wel weer heel erg spannend. Maar na m'n goede ervaringen afgelopen jaar in Curaçao en Malawi heb ik voldoende vertrouwen in een nieuw avontuur. Na de terugkomdag 19 december (heel gezellig en leuk om een aantal van m'n mede-vrijwilligers weer te zien) en de vakantiebeurs afgelopen week waar ik op de stand van Doingoood eventueel nieuwe vrijwilligers heb mogen bijpraten over mijn ervaringen in Malawi, heb ik afgelopen woensdagmorgen getekend voor de functie van country coördinator in Oeganda. Het werd dus een JA !! Vanaf 1 juli zal mijn woonplek dus niet meer in Tilburg zijn, maar in Kampala, de hoofdstad van Oeganda. En wat heb ik daar veel zin in en wat een uitdaging gaat dat worden. Ja het is dat ik nog wat andere leuke dingen in het vooruitzicht heb voor 1 juli maar anders was ik het liefst nu al op het vliegtuig gestapt :).

En bovenstaande is dubbel goed nieuws voor jullie, want dit betekent nog veel meer leuke verhalen via deze blog. Wellicht dat ik tegen de tijd dat ik vertrek de naam nog iets aan moet gaan passen, want Oeganda ligt natuurlijk wel in de buurt van Malawi maar het is toch echt een iets ander land, maar verder zal ik aan het format niet veel gaan veranderen. Ik hoor inmiddels de bel gaan dus mijn taxi naar Oostenrijk staat voor de deur. Het eerste avontuur van dit jaar kan beginnen, maar zoals jullie hebben kunnen lezen, gaat er nog veel meer volgen. Ik heb er ongelofelijk veel zin in !!

Ik sluit af met een tot ziens in een nieuwe taal die ik mag gaan leren. In Oeganda wordt naast de officiële taal Engels namelijk ook veel Luganda gesproken.

Weraba en tot snel !!